Necmi ÇELİK
Uluslararası Hava Taşımacılığı Birliği (IATA), İstanbul’da düzenlenen Dünya Kargo Zirvesi’nde (WCS) havacılık sektörüne yönelik 2050 yılı net sıfır emisyon hedefini teyit etti.
Aralarında THY ve Pegasus’un da bulunduğu 300’e yakın havayolu şirketini bir araya getiren ve sivil havacılık trafiğinin yüzde 83’ünü temsil eden IATA, sürdürülebilirlik hedefi doğrultusunda daha sürdürülebilir Sürdürülebilir Havacılık Yakıtı (SAF) kullanma taahhüdünü de yeniledi.
Ancak sorun, petrol üreten firmaların gerektiği kadar SAF üretmemesi ve üretilen akaryakıtın fiyatının yüksek olması üzerinde odaklanmaktadır. Pegasus Hava Yolları Yönetim Kurulu Başkanı Mehmet Tevfik Nane, WCS kapsamında düzenlenen basın toplantısında SAF’tan şikayetçi oldu:
Seyahat masraflarını artıracak
“Bilindiği üzere dünyadaki havayolları son damlasına kadar SAF kullanıyor. Bu, daha fazla üretilirse havayollarının daha fazla SAF kullanacağı anlamına gelir. Bence medya mensupları artık petrol üreticilerine ‘neden daha fazla SAF üretmiyorsunuz’ diye sormalı. Üretim arttıkça SAF talebi artacak ve akaryakıt fiyatları düşecektir. Hiç şüphe yok ki devlet teşvikleri de bu konuda önemli.” Öte yandan AB’nin SAF kullanımına ilişkin son kararı IATA’ya yansıdı.
AB içinde varılan anlaşma, 2025-2050 ortalarında AB ülkelerinin havalimanlarına iniş ve kalkış yapan uçaklarda Sürdürülebilir Havacılık Yakıtı (SAF) kullanımı konusunda havayolu şirketlerine beklentilerin üzerinde hedefler belirledi. Anlaşma, havayolu şirketlerinin SAF kullanımını kademeli olarak artırmasını öngörüyor.
Buna göre, AB havalimanlarında uçaklar, 2025 yılına kadar toplam yakıt kullanımının yüzde 2’sini ve 2030 yılına kadar yüzde 6’sını SAF olarak sağlayacak. SAF oranının 2035’e kadar yüzde 20’ye ve 2050’ye kadar maksimum yüzde 70’e çıkarılması gerekecek. IATA Genel Müdür Yardımcısı Conrad Clifford şunları söyledi: “Bu anlaşma, AB’nin gelecekteki SAF seviyeleri hakkında değerli bir açıklık sağlıyor ve biz teşekkür ediyoruz. AB Parlamentosu ve üye devletlere kurulla yaptıkları çalışmalar için.
Ancak, SAF kullanımına ilişkin bu yetki, petrol üreticilerine ve piyasaya açık bir mesaj vermesine rağmen, daha ucuz üretimi ve daha esnek tedarik kurallarını teşvik edecek kapsamlı bir politika çerçevesi çizmiyor. Bu açıdan bakıldığında SAF maliyetlerinde çok büyük bir artış olabilir ve böyle bir tablo akaryakıt üreticilerinin daha fazla para kazanmasının önünü açabilir. Bu, AB genelinde seyahat ve ulaşım maliyetlerini daha da artırabilir.”
